حضرت امام جعفر صادق(ع)درباره ی چگونگی ولادت حضرت فاطمه(س)فرمود:بعد از ان که خدیجه(س)با پیامبر اکرم(ص)ازدواج کرد،زن های مکه از او دوری جستند،ودیگر به خانه ی او نمی امدند ودر هنگام ملاقات با حضرت خدیجه(س)از سلام کردن به او خودداری می کردند واز رفتن زنان به خانه ی او جلوگیری می نمودند،به این جهت قلب حضرت خدیجه(س)را برای خطری که جان پیامبر(ص)را تهدید می کرد،غم و وحشت فرا گرفت.

وقتی که زمان تولد نزدیک شد،حضرت خدیجه(س)به زنان قریش وبنی هاشم پیغام داد که زمان وضع حمل من نزدیک است،نزد من بیایید ومرا در زایمان نوزادم یاری کنید؛ولی انان پاسخ دادند:ای خدیجه چون تو درباره ی ازدواجت گفتار ما را نپذیرفتی واز سخنان ما سرپیچی نمودی ومحمد را همسری برگزیدی.حضرت خدیجه(س)از جواب رد انان سخت غمگین وازرده شد،اما در هنگام زایمان ناگهان 4زن همانند زنان بنی هاشم،وارد خانه ی حضرت خدیجه(س)شدند حضرت خدیجه(س)از دیدار انان هراسان شده بود،که یکی از ان 4زن به او گفت:ای خدیجه!غم مخور،پروردگارت ما را برای یاری تو فرستاده است،ما خواهران ویاوران تو هستیم،من ساره همسر حضرت ابراهیم هستم،این اسیه همسر فرعون است؛رفیق بهشتی تو است،این مریم دختر عمران،واین کلثوم موسی بن عمران است،خدا ما را برای کمک به تو فرستاده است تا یاور وپرستار تو باشیم.فاطمه(س)پاک وپاکیزه تولد یافت.

ان 4بانو نوزاد را نزد خدیجه اوردند وگفتند:ای خدیجه فرزند خود را بگیر که پاکیزه و معطر ومبارک است وبرکات بی پایان الهی در وجود او ونسل اوست حضرت خدیجه-با کمال سرور وشادمانی-نوزاد را در اغوش گرفت وبرای نوشاندن شیر بر سینه اش نهاد.

ص12و 13 کتاب:کوثر جاودان.یاحق